بیوگرافی کیمیا اکرمی بازیگر خوشگل سریال روزهای ابدی

بیوگرافی کیمیا اکرمی بازیگر خوشگل و جوان در روزهای ابدی که این روزها روی آنتن رفته است و بازیگران خوبی را معرفی می کند. کیمیا نیز یکی از آنهاست او در این سریال نقش محبوبه را بازی می کند.

در ادامه با بیوگرافی کیمیا اکرمی و تحصیلات و زندگی شخصی او آشنا شوید.

آنچه در این مقاله از ایران پاتوق می خوانید

کیمیا اکرمی کیست و اهل کجاست؟

کیمیا بازیگر تئاتر و تلویزیون و دکتر روانشناس متولد سال 1370 در تهران است.او در خانواده ای 4 نفره متولد شده است و یک برادر دارد که مقیم خارج از کشور بوده و به تازگی به ایران بازگشته است.

او به تازگی وارد قاب تلویزیون با سریال روزهای ابدی که هرشب از شبکه یک سیما پخش می شود، شده است.

سطح تحصیلات کیمیا چقدر است؟

او در رشته روانشناسی بالینی تا مقطع کارشناسی ارشد تحصیل کرده است و البته زبان انگلیسی هم تدریس می کندو کلاس های آیلتس نیز برگزار می کند.

خانم اکرمی ماجرای شروع بازیگری تان چگونه است؟

من از سال 1393 کار خودم رو با تئاتر شروع کردم و در تئاتر “پزشک نازنین” این راه رو آغاز کردم . و در سال 1397 در سریال خط تماس و سپس روزهای ابدی تجربه های بازیگری من در تلویزیون است.

کیمیا اکرمی در کدام سریال ها و فیلم های سینمایی حضور داشت؟

او پیش ار این کار تئاتر انجام داده بود و در تئاتر” پزشک نازنین” اثر “نیل سایمون” به کارگردانی «امین اسکندریان» نقش ایفا کرده است.

بازی کیمیا در سریال ” روزهای ابدی” به کارگردانی “جواد شمقدری ” اولین تجربه او در بازیگری حرفه ای است.

همسر کیمیا اکرمی کیست؟

از متاهل یا مجرد بودن کیمیا اکرمی اطلاعاتی در دست نیست ولی به احتمال زیاد او مجرد است.

سرگرمی ها و علایق کیمیا چیست؟

او به شعر و خواندن آنها علاقمند است و طرفدار” فروغ فرخزاد” است و شعار زیادی از او در اینستاش در کنار پست هایی که منتشر کرده نوشته است.

او از شخصیت کارتونی “جودی ابوت” نیز خوشش میاد و خودش را شبیه به او توصیف می کند. او علاقه فراوانی به موسیقیو کتاب و طبیعت دازد.

به طوریکه در رابطه به طبیعت می گوید :” هر کجا سفر می‌کنی یه بخشی از “تو” می‌شه.
رفتن به جاهای جدید حتی تنها، حتی وقتی می‌ترسی، حتی وقتی می‌دونی داری حاشیه‌ی امنت رو رها می‌کنی، به نظرم خوبه و لازم… انگار وقتی روزمرگی‌هات رو می‌گذاری کنار و تنها سفر می‌کنی در واقع دور می‌شی از آدم‌ها، کارها و مکان‌هایب که تو رو و هویتت رو تعریف می‌کنه،

به خودت نزدیک‌تر می‌شی و انگار بهتر می‌فهمی خودِ خودت بدون این تعلقات کی هستی و چی می‌خوای. خوبه آدم سالی یا چند سالی یه بار یه سفر تنهایی داشته باشه، به یه جایی که نرفته. هر چقدر دور یا نزدیک، هر چقدر کوتاه.”