بی شک، افرادی که پتانسیل اولیه نزدیک بین شدن را از طریق وراثت دارند نزدیک بین می شوند، اما ثابت شده است بعضی فاکتورهای محیطی مثل مطالعه و فعالیت های چشمی در فاصله نزدیک از قبیل خیاطی، نقاشی، کار با رایانه، بازی های رایانه ای، تلفن همراه و تبلت می تواند ایجاد نزدیک بینی را تشدید و تسریع کند.

فعالیت بینایی زیاد و ممتد و بدون استراحت در فاصله نزدیک مهم ترین عامل محیطی در بروز نزدیک بینی است . البته اگر این فعالیت ها به طور ممتد و بدون استراحت (یعنی نگاه به فاصله دور در بین زمان مطالعه) و در نور کم اتفاق بیفتد به مراتب بیشتر تاثیر گذار است.

نزدیک بینی دقیقاً چیست؟

فرد نزدیک بین، دور را محو و کدر می‌بیند زیرا چشمش کشیده تر از حد معمول است.

در نتیجه زمانی که دور را نگاه می‌کند، تصویر در پشت شبکیۀ چشم تشکیل می‌شود، به همین علت محو خواهد بود.

اما دید وی از نزدیک مشکلی ندارد.

عینک و لنز به کمک نزدیک بین ها می‌آیند

نزدیک بینی با استفاده از عینک یا لنز که فاصلۀ بین اشعه های نورانی وارد شده به چشم را تغییر می‌دهد، اصلاح خواهد شد به نحوی که این نورها به سمت شبکیۀ چشم متمایل می‌شوند و تصویر واضح دیده می‌شود.

برای استفاده از عینک دشواری هایی وجود دارد، شیشه های عینک مقعر هستند، یعنی لبه ها کلفت تر از مرکز است. در نتیجه، بنابر درجۀ نزدیک بینی، شیشه ها سنگین، بسیار کلفت و تا حدی زشت خواهند بود. البته امروز به لطف مواد جدید، این ویژگی های نامطلوب رو به کاهش گذاشته اند.

لنزها باعث می‌شوند که افراد نزدیک بین از شر عینک هایی با شیشه های کلفت راحت شوند. این لنزها علاوه بر این که برای فعالیت های ورزشی بسیار مناسب اند، فایدۀ دیگری هم دارند و آن این است که میدان دید فرد که به خاطر لبه های پهن عینک محدود شده بود، بزرگ تر می‌شود.

علاوه بر عوارض جانبی و مضرات لنز، استفاده از آن و قرار دادنش درون چشم، مستلزم دقت بالا و رعایت جدی اصول بهداشتی است. و در نهایت، استفاده از لنز ممکن است همراه با واکنش های آلرژیکی باشد.

جراحی انکساری نزدیک بینی چیست؟

تکنیک های متعددی وجود دارند که به نزدیک بین ها کمک می‌کنند تا از شر عینک و لنزشان راحت شوند.

انتخاب هر یک از این تکنیک ها، لزوماً بستگی به درجۀ نزدیک بینی دارد، البته ضخامت قرنیه و وجود دیگر مشکلات احتمالی بینایی نیز مد نظر قرار می‌گیرد.

با این حال باید حواستان باشد که عمل جراحی انکساری نزدیک بینی مانند دیگر جراحی ها، به هیچ وجه بدون خطر نیست (مانند عفونت های گریز ناپذیر و عوارض جانبی دیگر)، حتی اگر این خطرها بسیار ضعیف هم باشند، باز وجود دارند.

آیا می‌توان هر دو چشم را هم زمان عمل کرد؟

در گذشته، قاعدۀ کلی این بود که هر بار فقط یک چشم عمل می‌شد. اما امروزه با استفاده از تکنیک های پیشرفته ای که در دسترس است، بیشتر جراحان هر دو چشم را همزمان با هم عمل می‌کنند.

تکنیک های پیشنهادی برای جراحی نزدیک بینی کدامند؟

سه روش متفاوت جراحی برای اصلاح نزدیک بینی می‌تواند پیشنهاد شود:

لیزر رادیو اکتیو سطحی یا فتوکراتکتومی انکساری:

در این روش، جراح انحنای سطح قرنیه را می‌ساید و ضخامت آن را با لیزر اصلاح می‌کند.

جراحت ناشی از این جراحی طی چند روز بهبود می‌یابد. در واقع، یک پرده زخم تشکیل می‌شود که این پرده با سرعت کمابیش بالایی محو خواهد شد.

در موارد نزدیک بینی ضعیف یا متوسط، نتایج بسیار خوب هستند.

لیزیک استاندارد:

جراح در این شیوه، ورقۀ نازکی از قرنیه را به کمک یک رندۀ کوچک که میکروکراتوم نام دارد، می‌برد. قبل از جابه‌جایی این ورقه، با استفاده از لیزر، ضخامت مورد نیاز قرنیه را برای بینایی تنظیم می‌کند. ضمناً او از سطح قرنیه نیز محافظت می‌کند.

جراحت این روش در مقایسه با روش قبلی، سریع تر بهبود می‌یابد و نتیجه دقیق تر خواهد بود، دوره نقاهت کوتاه تر است و می‌توان هر دو چشم را در یک روز عمل کرد.

در مواردی که فرد علاوه بر نزدیک بینی دچار آستیگماتیسم هم باشد، با این روش درمان بهتر نتیجه خواهد داد.

در نهایت، باید به این نکته اشاره شود که این روش برای بیمارانی که قرنیه شان بسیار حساس است، مناسب نیست.

لیزیک 100% لیزر:

در تمام روش های بالا، جراحی با استفاده از لیزر انجام می‌شود، از برش ورقۀ نازک گرفته تا کار بر روی ضخامت.

اما این تکنیک آخر دقیق تر از بقیه است و خطر عوارض که در روش های قبل کم بود، در این روش باز هم کمتر می‌شود.

درمان همزمان هر دو چشم، در این شیوه نیز امکان پذیر است.

دربارۀ جراحی انکساری نزدیک بینی

این جراحی سرپایی است. فرد همان روز، بعد از عمل به خانه اش می‌رود (اما رانندگی برایش ممنوع است بنابراین باید همراه داشته باشد).

جراحی سریع و بدون درد است.

بیمار بی هوش نمی‌شود، فقط چند قطره، قطرۀ بی حسی داخل چشمش می‌ریزند.

جراحی نزدیک بینی فقط از 20-18 سالگی به بعد ممکن است، در این زمان حداقل باید یک سال و حتی یک سال و نیم از تثبیت ضعف بینایی بیمار گذشته باشد.

اگر چه افرادی که دارای جنبه ارثی نزدیک بینی هستند در خطر بیشتری برای نزدیک بین شدن هستند، ولی به گفته دبیر انجمن اپتومتری، استفاده نکردن از چشم ها به طور مکرر و پیاپی در فاصله نزدیک، پرهیز از مطالعه و دید نزدیک در نور کم و ایجاد استراحت برای چشم ها با نگاه به فواصل دور در بین دید نزدیک هم می تواند تا حدودی به جلوگیری از نزدیک بینی کمک کند.